Μάνος Μανιαδάκης:
Το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου στην άλωση της Τροίας, τον δίδαξε από παιδί ότι πάντα υπάρχει μία εναλλακτική λύση απέναντι σε κάθε πρόβλημα που φαίνεται άλυτο σύμφωνα με την πεπατημένη. Αρκεί να φανείς κι εσύ πολυμήχανος.
Έχοντας δοκιμάσει πολλά επαγγέλματα, από οδηγός σε αγώνες ράλι μέχρι και οικοδομές, ο Έλληνας ομογενής Μάνος Μανιαδάκης, κάτοικος Καναδά, στράφηκε τη δεκαετία του '90 στην αγροτική καλλιέργεια, ανακαλύπτοντας στη γεωργία εκείνο που του έχει λείψει περισσότερο από την Κρήτη, τον τόπο που μεγάλωσε: την επαφή με τη φύση.
«Γεννήθηκα στο Μόντρεαλ αλλά με έστειλαν στην Κρήτη από τριών μηνών μωρό, όπου με μεγάλωσε η οικογένεια του αδερφού του παππού μου. Έχω πολύ έντονες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια στην Κρήτη και τις περιπέτειές μου στη φύση. Θυμάμαι να καρφώνω τα χέλια στα ρυάκια με το πηρούνι, να κυνηγάω πουλιά με τη σφεντόνα, να πατάω τα σταφύλια με τα πόδια και να γεύομαι φρέσκα σύκα και πορτοκάλια. Μέχρι και μπανανιά είχα φυτέψει», θυμάται σήμερα ο πρωτοπόρος επιχειρηματίας και οινοπαραγωγός. Τα χρόνια στην Κρήτη έμειναν ανεξίτηλα στην παιδική ψυχή, ενώ η επιστροφή στον Καναδά, όταν ήρθε ο καιρός να πάει στο σχολείο, υπήρξε δυσάρεστο σοκ για τον μικρό Μάνο. «Δεν το ξεπέρασα ποτέ. Με έβαλαν σε ένα αεροπλάνο στην Κρήτη, και προσγειώθηκα σε ένα χιονισμένο τοπίο με τα εκχιονιστικά μηχανήματα να παλεύουν να διώξουν τον χιονιά»
Αυτό το χιονισμένο τοπίο επρόκειτο να αποδειχθεί όμως η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Μάνο Μανιαδάκη. Το πεδίο του θριάμβου του, πολλά χρόνια μετά. Θριάμβου όχι μόνο προσωπικού, αλλά και θριάμβου της διάνοιας και πρόνοιας τη φύσης απέναντι στα χημικά που η συνήθης αγροτική πρακτική καθιέρωσε ως εύκολη λύση.
«Τα χημικά που χρησιμοποιούσα στην καλλιέργεια των μήλων εδώ στον Καναδά είχαν αρχίσει να βλάπτουν την υγεία μου. Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω να τα καλλιεργήσω οργανικά. Όλοι οι ειδικοί και οι γεωπόνοι μου έλεγαν ότι αυτό ήταν αδύνατο, γιατί η πολλή βροχή στο Κεμπέκ δημιουργούσε συνθήκες ιδανικές για να αναπτυχθούν παράσιτα που κατέστρεφαν τις μηλιές και τους καρπούς», λέει στη «Φωνή της Ελλάδας» ο κ. Μανιαδάκης. «Εγώ όμως το αντιμετώπισα σαν πρόκληση. Έκανα έρευνες και δοκιμές, και κατάφερα όχι μόνο να εξοντώσω οργανικά τα συγκεκριμένα παράσιτα, αλλά και να τα καταπολεμήσω καλύτερα από ό,τι τα καταπολεμούν με τα χημικά»
Η' ΤΑΝ Η' ΕΠΙ ΤΑΣ
Οι ειδικοί στις αρμόδιες υπηρεσίες τροφίμων του Καναδά έμειναν άφωνοι μπροστά στο επίτευγμα του Κρητικού, που ήρθε να τούς αποδείξει ότι η οργανική καλλιέργεια των μήλων δεν είναι αδύνατη, όπως πίστευαν. Τα τοπικά ΜΜΕ ενθουσιάστηκαν κι αυτά με την είδηση. Το 2002, ο Μάνος Μανιαδάκης πήρε επίσημα τη σφραγίδα από την Αγροτική Υπηρεσία του Κεμπέκ ότι τα μήλα του είναι απολύτως βιολογικά. Αν και τα διέθεσε αμέσως στην αγορά, δεν έπαψε να σκέφτεται πώς θα μπορούσε να αξιοποιήσει την πρωτοποριακή βιολογική παραγωγή του ακόμα καλύτερα.
«Αποφάσισα να παράγω μηλίτη, κρασί από μήλα, και μάλιστα παγωμένο. Υπήρχαν κι άλλοι παραγωγοί παγωμένου μηλίτη, κανένας όμως δεν καλλιεργούσε τα μήλα βιολογικά. Ανέλαβα και πάλι λοιπόν την πρόκληση να παράγω τον πρώτο πιστοποιημένο βιολογικό παγωμένο μηλίτη. Τον ονόμασα Έρωτα, γιατί έχει γλυκιά γεύση και ταιριάζει τέλεια με τη σοκολάτα. Είναι ένα σπουδαίο φυσικό αφροδισιακό»
Ο «Έρως» εγκαινιάστηκε το 2009. Δεν περιέχει καθόλου ζωικά παράγωγα ούτε κάποιο από τα 60 χημικά συστατικά που χρησιμοποιούνται ευρέως στην παγκόσμια οινοποιία. Τα μήλα μένουν να παγώσουν επάνω στα δέντρα και συλλέγονται τον Δεκέμβρη. Πολτοποιούνται παγωμένα στους -10 c και ο πολτός αφήνεται να ζυμωθεί στους δικούς του χυμούς για 12-16 μήνες σε χαμηλές θερμοκρασίες, μία παγκόσμια πρωτοπορία στο είδος αυτό. Στη συνέχεια, αφού έχει απορροφήσει όλο το άρωμα, μένει για άλλον ένα χρόνο μέχρι να δώσει το τελικό προϊόν, χωρίς άλλες προσθήκες. Είναι το μόνο κρασί από τη Βόρεια Αμερική που συμπεριλαμβάνεται στην περίφημη λίστα "La Renaissance des Appellations", του επίσης πρωτοπόρου Γάλλου οινοπαραγωγού και υπέρμαχου της βιολογικής οινοποιίας, Nicolas Joly.
«Έχουμε ξεκινήσει εξαγωγές στην Ελβετία, και θέλουμε να εισχωρήσουμε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Θα είναι δύσκολο, γιατί αυτό το είδος κρασιού από παγωμένα μήλα είναι παντελώς άγνωστο, οπότε έχουμε μακρύ δρόμο να διανύσουμε. Αλλά, όπως έλεγαν οι Σπαρτιάτες, ή ταν ή επί τας», κλείνει την κουβέντα μας ο Μάνος Μανιαδάκης, αντλώντας διαρκώς πείσμα κι αποφασιστικότητα από την ελληνική σοφία και κληρονομιά.---
www.vergerbiologique.com
www.facebook.com/pages/Eros-certified-organic-apple-icewine/284356094930165
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου